سفير اكرديته

سفير، بالاترين درجه و مقام ماموريت ديپلماتيك است. نمايندگي از سوي شخص رئيس دولت از ويژگي هاي سفير است. سفير (Ambassador) موظف به انجام كليه امور سفارت و برقراري تماس دائم با كشور متبوع خود و كشور محل اقامت مي باشد. بسته به ميزان اختيارات و همچنين كشورهاي محل ماموريت، چهار نوع سفير را مي توان از هم متمايز كرد.

1- سفير عادي (رسمي)؛ تعريف مطلق سفير كه در بالا ذكر شده شامل آن مي شود كه محل استقرار تشكيلات اداري سفير و نيز محل اقامت او را سفارتخانه (Embassy) مي نامند. مطابق كنوانسيون وين شخص سفير، سفارتخانه، اعضاي خانواده سفير و اسناد و مدارك موجود در سفارتخانه داراي مصونيت سياسي مي باشند.

2- سفيرسيار؛ به مامور ديپلماتيكي كه در تمام مدتي كه بنا به ماموريت در خارج درحال تردد از كشوري به كشوري ديگر مي باشند، سفير سيار Roving Ambassador يا  Ambassador-at-large اطلاق مي شود. سفير سيار همانند سفير رسمي ساكن در يك كشور از كليه مزايا و مصونيت هاي ديپلماتيك برخوردار است. البته سمت، ماموريت و خط سير سفير بايد قبلا به اطلاع كشورهاي مورد سفر برسد. سفير سيار معمولا حامل ماموريتي ويژه براي مجموعه از كشورهاست.

3-  سفير فوق العاده؛ سفيري كه براي كار معين و يا براي مدت محدودي نزد دولت ديگر فرستاده مي شود، سفير فوق العاده (Ambassador Extraordinary) ناميده مي شود. سفير فوق العاده برخلاف سفير رسمي نماينده دولت است نه نماينده رئيس دولت و لذا حق درخواست مستقيم ملاقات از رئيس دولت محل ماموريت را ندارد.

4- سفير اكرديته؛ سفير يك كشور اگر غير از كشور محل ماموريت خود، در يك يا چند كشور ديگر هم ماموريت داشته باشد، در اين گونه كشورها، اكرديته ( معتبر، رسمي، مجاز و داراي اختيار) ناميده مي شود. علت ارسال سفير اكرديته Accredited Ambassadorيا AmbassadorAccredite معمولا مسائل مالي كشورهاي فرستنده سفير، عدم روابط درحد كافي و كمبود افراد صلاحيت دار براي سمت رياست ماموريت ديپلماتيك است. اكرديته به معني معتبر، مجاز و پذيرفته شده است. سفيري كه مامور در چند كشور است در يكي از آنها مقيم مي شود و براساس ضرورت به ساير كشورهاي محل ماموريت خود سفر مي كند البته هر يك از كشورها بايد قبلا با اين امر موافقت كرده و به سفير اكرديته پذيرش داده باشند.